Kudüs’ün Kelimeleri

Bazı cümlelerin ve kelimelerin anlamını sözlükten bakarak öğrenemezsiniz. Onları ancak yaşayarak öğrenirsiniz.

Mescid-i Aksa’nın sokaklarında ilerlerken “zikir”in ne demek olduğunu öğrenirsiniz. Bir bakarsınız ki dilinizden istemsizce “estağfirullah” dökülüyor. Aksa’ya yaklaştıkça sabrı öğrenirsiniz. Tam bir adım kalmışken geri döndürüldüğünüzde ise “Hasbünallahu ve ni‘mel vekîl” demenin manasını anlarsınız.

Kudüs’ün çarşılarında kardeşliği öğrenirsiniz. Karşılıksız sevmeyi ve inancı tadarsınız. Hz. İbrahim (a.s.)’ın makamında diz çöküp ağlarken kalbiniz başka türlü çarpar. Ama bir anda arkadan yükselen Yahudi sesleri size “işgal” kelimesini öğretir.

Yollarında yürürken İsmail Heniyye’yi anarsınız, bir de bakarsınız ki yanınızda Yahya Sinvar’ın gölgesi varmış gibi hissedersiniz. Kudüs kendisini böyle anlatır insana. Sabah kıldığınız namazların size şahitlik ettiğini, arkanızda askerler beklerken daha iyi anlarsınız.

Kudüs’ü yaşamak, Gazze’yi yaşamaktır. Size gökten bomba yağmaz belki ama Aksa’nın yollarında askerlerin bakışları kalbinizi dağlamaya yeter. Kudüs’ü öğrenen, Gazze’yi öğrenir; sözlüğüne bir sürü yeni kelime ekler.

İlk kez gördüğünüzde, Hz. Ömer gibi hayretle tekbir getirirsiniz. O an tekbirin anlamını yeniden keşfedersiniz. Mescid’e vardığınızda onun gibi şükür namazı kılarsınız, “şükür” kelimesini öğrenirsiniz. Taşlı yokuşları çıkarken ellerinizi duvarlara sürer, “Sübhanallah” dersiniz. Öğrenebildiğiniz kadar öğrenirsiniz ama arkanızda hâlâ öğrenilecek çok şey bırakırsınız. Çünkü Mescid-i Aksa’ya her gidiş, eve dönüş gibidir.

Ve geriye tek bir soru kalır:
Bu nimetin şükrünün karşılığı ne olmalıdır?

Cevap herkes için farklı olabilir. Ama şundan eminiz: Hiç kimsenin Aksa’ya gitmeden önceki hâliyle, gittikten sonraki hâli aynı kalmaz. Çünkü hayat ikiye ayrılır: Biri Mescid-i Aksa’ya gitmeden önce, diğeri gittikten sonra...

Aksa’da görüşmek üzere…