Yarım Kalan Mevsimler

Bir güz sabahı, gökyüzü bulutlarla sarılıydı. Küçük bedeniyle annesinin kolunun altında ısınmaya çalışıyordu. Annesi, çocuğunu okula hazırlıyor; bir taraftan kahvaltı olarak kuru bir ekmek ve ılık suyla açlığını bastırmaya, güzel sözleriyle de gönlünü hoş etmeye uğraşıyordu.

Okullar açılmasına rağmen gidememenin verdiği özlem vardı. Savaş bitmemişti. Yıkık dökük yollar, okul, hastane ve mahallelerin içinde yürüyerek, küçük korunaklı, damı olmayan, bir odanın perdeyle ikiye bölündüğü yerde iki öğretmen ders veriyordu. Gönüllü, sevgi ve aşkla çocuklara savaşı unutturmaya çalışıyorlardı. Yüzlerindeki tebessüm, onların yaralarına merhem oluyordu.

Sonbahar gelmişti. Okullar açılmıştı. Ama savaş hâlâ bitmemişti. Arkadaşları olmayan çocukların gözleri, kaybettiklerini arasalar da yeni arkadaşlarla okullarında mutlu olmaya çalışıyorlardı.

Sonbahar geldiğinde anneler; konserve menemen, soslar, salçalar, kurutmalar yapar. Kışa hazırlık son hızla devam etse de maalesef savaş bitmediği için, savaşın verdiği hasarla beraber dimdik ayakta olmaya çalışan; un bulduklarında ekmek yapan, kaynayan suyla çocuklarını avutmaya çalışan anneler var.

Babalar, okula giden çocuğuna harçlık verir. Savaşta çocuklarını kaybeden babalar ise mezarda onlara dua edip, baş okşamak yerine toprağını okşuyor, seviyor. Onlarla geçirdikleri zamanı yâd ediyor ve videolarıyla avunuyorlar. Cennette koşup oynadıklarını hayal ediyor, en azından güzel bir yerde olduklarını bilerek teselli buluyorlar.

Sonbahar, bazı ülkelere rüzgârı, ağaçların sararmasını, hafif yağan yağmuru, ağaçların hışırdamasını ve mevsim değişikliğini hissettirir. Ama savaş bitmeyen yerde sonbahar; gökyüzünden yağan yağmur yerine bombalar, rüzgârın verdiği hışırtı yerine bomba ve uçak gürültüsü demektir. Mevsim değişikliği; evsiz kalmanın acısıyla bu kışı nasıl geçireceğini düşünmek demektir.

Savaş bitmeyen yerde; yakacak odunun olmaması, kalacak yerin olmaması, ailenle yapılan sıcak ortamda muhabbet ve sohbetlerin hepsinin yok olması demektir. Yarım kalmaktır. Yaraların varlığıdır. Sıkıntılarının büyümesidir. Küçük bedeninle mücadele etmektir, hayatta kalabilmektir. Sevdiklerine duyduğun özlemin alevlenmesidir.

Bazı yerlere sonbahar gelmemelidir.

Kış gelmemelidir.